Trend: de herinneringstatoeage
Een zogeheten ‘herinneringstatoeage’ wordt steeds populairder en daarmee wordt de drempel om een tatoeage te nemen ook steeds lager. In het verleden was dit vaak de naam van de overledene, maar er kan nog veel meer. We spraken met zeven mensen met zeven bijzondere tatoeages.
- Myrthe (35): “Mijn vader is overleden door zelfdoding. Ik heb meerdere tatoeages voor hem laten zetten. Dit zijn twee regels uit de tekst die op zijn rouwkaart staat. Zo kan ik de woorden zo dicht mogelijk bij me dragen.”
- Marloes (29): “Ik heb een tatoeage laten zetten na het overlijden van mijn oma, opa en tante die ik in korte tijd ben verloren. Zo draag ik ze altijd bij me. De roos staat voor vergankelijkheid. Het woord ‘hope’ heb ik gekozen omdat ik altijd hoop mag houden.”
- Fanny (50): “Met het overlijden van mijn zoon wist ik: dáár moet een tattoo, op de plek waar hij zijn laatste adem uitblies. Zo ontstond het idee van een hart met tranen en jonge takjes met blaadjes voor de verbinding met zijn broers en zussen.”
- Sanne (28): “Maila was het middelpunt van ons leven. Ze zorgde voor leven in huis en iedereen was gek op haar. Daarom heb ik gekozen voor een afbeelding van een levensboom waarin ze op de schommel zit, met een vogeltje dat naar haar hart vliegt. De kleuren zijn haar lievelingskleuren.”
- Irma (42): “Mijn vader was mijn rechterhand, hij betekende heel veel voor me. Hij noemde me zijn zonnetje. Na jarenlang ziek te zijn geweest, is hij op 63-jarige leeftijd overleden aan kanker. Deze tatoeage is mijn nagedachtenis aan hem.”
- Mariska (41): “Ik heb sinds 2011 een zelf ontworpen tattoo op de zijkant van mijn pols. Hij is gezet met de as van mijn overleden oma; zo is ze altijd bij me.”
- Selma (38): “Mijn zusje en ik zagen elkaar al ruime tijd niet wegens persoonlijke omstandigheden. Als bewijs van mijn liefde voor haar heb ik een tatoeage laten zetten: de eerste letter van haar naam met daarachter een puntkomma als teken voor hoop en liefde voor diegenen die worstelen met het leven. Helaas heb ik de tatoeage nooit aan haar kunnen laten zien.”